Een belangrijke bezigheid of juist totale tijdsverspilling? In deze blog meer over lummelen en hoe dit in mijn optiek essentieel is om in échte connectie met jezelf en je omgeving te blijven. Lees snel verder, ook over een persoonlijke levensreddende situatie omtrent lummelen…
Lummelen
Het kan worden omschreven als wat rondhangen, je tijd verdoen met niet-effectieve zaken. Je tijd spenderen aan randzaken. Niks doen heeft maatschappelijk gezien vaak een negatieve bijsmaak. Het lijkt er immers op dat je niet productief bezig bent. Zelf vind ik lummelen echter één van de zaligste dingen die er is. Niet in de zin van het ‘niks doen’, maar veel meer in de zin van het tijd nemen om rond te kijken, nieuwe ideeën op te doen en om in connectie met mezelf te blijven. Lummelen heeft in onze maatschappij een hele negatieve bijsmaak terwijl ik er zelf juist heel veel inspiratie uit haal. Lummelen geeft mij altijd weer nieuwe content ideeën door de ruimte die er letterlijk ontstaat in mijn hoofd en mijn hele systeem. Dit betekent natuurlijk niet dat ik de hele dag niks doe en de hele dag door alleen maar lummel :).
Lummelen is levensreddend
Lummelen kent voor mij vele verschillende facetten. Soms een rondje in de auto, het lezen van een boek, bij een vriend op bezoek, de hond uitlaten. Er is zo ontzettend veel mogelijk. Belangrijk voor mij persoonlijk is het feit dat ik volg wat er daarover in mij opkomt. Zo kom ik op nieuwe plaatsen en ontmoet ik nieuwe mensen.
Zo ook een aantal weken geleden. Ik hing wat rond bij een manege waar Mirna en ik regelmatig komen. Mirna was in de bak bezig en ik wisselde wat rondlopen over het terrein af met op de rand van de manege-bak hangen. Vervolgens komt de ‘oude eigenaar’ van de manege naar mij toe voor een praatje. Hij vraagt mij of het goed gaat en of ik het naar mijn zin heb. Zomaar een standaard gesprekje, dacht ik. Vervolgens focus ik mij op Mirna die in de bak staat en daar bezig is. De man was ik vergeten totdat ik ineens een hand omhoog zie gaan op een stapel springbalken dat daar lag. Ik rende er naartoe en trof daar dezelfde man, die niet meer kon praten of rechtop zitten. Uiteindelijk kwam de ambulance erbij en het bleek dat hij een hartaanval had gehad. Een hartaanval die ik had opgemerkt door mijn gelummel! Door mijn schijnbare ‘niks doen’ kon ik iemand ondersteunen die door een hartaanval werd getroffen.
Dit voorval heeft mij enorm aan het denken gezet, met name over waar wij als mensen horen te zijn en waar niet. Het universum organiseert heel erg veel, op allerlei vlakken. Bij mezelf kwam ik de conditionering tegen dat ik nog altijd een deel in mezelf had dat mij niet toestond om te lummelen, om daar te zijn waar ik écht moet zijn. Hoe bizar eigenlijk!
De maatschappij is ‘druk’
Die conditionering stak voor mij in het idee hoe wij als maatschappij met elkaar omgaan. Het lummelen lijkt vaak het tegenovergestelde van druk zijn. ‘Niks doen’ versus ‘aan het werk zijn’. Helaas is onze maatschappij vooral ingesteld op ‘druk zijn’ in plaats van echt effectief werken. Als ik werk, dan werk ik ook écht en krijg ik heel snel dingen voor elkaar, maar zeker niet in een 9-5-mentaliteit. Dat werkt voor mij niet. Ik moet kunnen gaan waar ik hoor te zijn, zodat de dingen gebeuren zoals ze horen te gebeuren. Zonder die alsmaar stijgende druk van het alsmaar bezig zijn. Ik ben juist op zijn best als ik aan het lummelen ben geweest. Als ik de tijd heb om alleen te zijn met mijn gedachten of als ik anderen ontmoet op de momenten zoals het dan hoort te zijn.
Ik ontmoet heel veel hooggevoelige mensen die moeite hebben met de 9-5-mentaliteit. Van mezelf snapte ik lange tijd niet waarom ik mij hier tegen verzette. Waarom het voor mij niet paste. Totdat ik snapte dat het universum niet denkt in uren. Het denkt in aanwezigheid. In échte aanwezigheid. Op die plekken waar jij hoort te zijn op die specifieke momenten. Of je het nu werken noemt of lummelen. Dat maakt dan helemaal niks meer uit. Dat is het mooie eraan.
Thinking time
De tip die ik je mee wil geven in deze blog is daarom heel erg simpel en makkelijk toepasbaar: maak tijd in je agenda vrij om lekker te lummelen. Om even niks te hoeven, om te gaan en staan waar je wilt. Ik noem dit thinking time: de tijd om te reflecteren, om na te denken over wat je precies aan het doen bent met en in je leven. Het is niet voor niks dat in zijn algemeenheid de maatschappij wil dat je druk bent. Dan denk je immers minder na over wat je nu precies eigenlijk écht aan het doen bent. Je voelt dan minder of je wel of niet op je karrenspoor zit. Of je wel of niet de roep van je ziel volgt.
Kijk maar eens voor jezelf hoe lummelen er in jouw positie uit ziet. Hoe jij wilt dat lummelen voor jou is. Vanuit mijn ervaring met lummelen kan ik zeggen dat het bij mij het beste werkt als ik beweeg, als ik ergens naartoe ga waar ik hoor te zijn. Je kunt immers ook TV kijken als lummelen bestempelen. I leave that one up to you :).
Maak jij tijd vrij om te lummelen?
Ik ben erg benieuwd hoe jij tegen lummelen aankijkt. Vind je het tijdverspilling of vind je het heerlijk om te lummelen? En wat levert het je op om wel of niet te lummelen? Graag hoor ik van jou in het reactieveld hieronder.
Groei is er om te delen. Op alle vlakken. De groei die Mirna en ik ervaren geven we heel graag aan jou door. Dat hebben we tot onze missie mogen maken. Wil je eens kennis komen maken met de lessen die wij doorgeven? Dan nodig ik je heel graag uit om eens met ons kennis te komen maken in het Succes In Balans Weekend.
Meer informatie over het Succes In Balans Weekend (en aanmelden) kun je hier vinden.
DEEL dit artikel s.v.p. met jouw netwerk, door op de Tweet, Like, Share of Google+ knoppen hier onder te klikken, zodat ook de mensen in jouw netwerk ervan kunnen profiteren.
Heel veel succes op JOUW weg naar JOUW potentieel.
Bas van Vugt
Ik lummel al heel de dag en als mooie afsluiter bekijk ik deze video. Tijd maken om te reflecteren geeft je nieuwe ideeën en inzichten waar je anders in volle rush niet blijft bij stilstaan. Het is heerlijk om uw gedachte te voeden en je intuïtie te volgen. Ik raad dit iedereen aan… ook al doe ik het nog te weinig.
Net zo goed als zwart staat tegenover wit, leven tegenover de dood, blij tegenover boos staat lummelen (of hoe je ook maar noemen wilt) tegenover (hard) werken. Het liefst schrijf het woord hard hier als hart. Want volgens mij kom je daar veel verder mee. En inderdaad de maatschappij ‘vindt’ dat we steeds efficiënter en harder ‘moeten’ werken. In mijn beleving wordt het tijd om afstand van deze insteek te nemen. Het schijnt zo te zijn dat men tegenwoordig 20% harder loopt dan in jaren negentig. En waarom? Omdat de maatschappij dat kennelijk oplegt. Ik begin mij er steeds meer tegen te verzetten. Het wordt in mijn beleving tijd dat we meer gaan leven vanuit ons hart en buik. Maar voordat dat doordringt tot uiteindelijk maar een handjevol machthebbers… Ja, want stel je voor dat deze personen van hun voetstuk vallen. En toch denk ik dat dit nodig is willen we de wereld ‘redden en weer gezond’ maken.
Van onder uit de maatschappij naar boven Geranna…. Vanuit onszelf die nieuwe realiteit creëren…
hey Geranna, ja en ik voel dit helemaal zoals jij schrijft : ik ben zelfs de koningin van het lummelen ! ik haal er zo veel fijne contacten, goed gevoel en inspiratie uit, waarvan ik duidelijk voel dat dit echt iets in mijn leven betekend…..mensen die (de laatste tijd) zomaar voor mijn deur staan zelfs en geweldige gesprekken aanbieden…mijn huis willen kopen zelfs ….. meer dan geld verdienen haal ik hier inspiratie uit, ook al hoort dat er ook bij. Wij mensen vergeten vaak dat het belangrijkste is : werken om te kunnen leven en niet leven om te werken…wat zijn we met zijn allen ver van huis geraakt.
Wat een prachtig verhaal Sarah. En wat een mooi inzicht dat jouw paard voorspiegelde. Ja, paarden voelen als geen ander aan hoe de gemoedstoestand van mensen is. Ze worden dan ook niet voor niets ingezet in therapeutische processen.
Ja leuk, lummelen. Al kan ik me achteraf ook een beetje het verwijt maken dat ik gelummeld heb. En dan zeg ik: ik had beter wat doorgewerkt. Maar goed, ik heb er dan toch wat aan gehad. Ik moet volgens mij nog iets meer dat durven toestaan en er de vruchten van plukken.
Erg leuk stukje Bas! Zeker, lummelen is mijn favoriete bezigheid, al is hard werken ook leuk. Maar het besef dat tijd en ruimte er even niet toe doet, gewoon ZIJN, geeft inzichten. Zoals gister met m’n paard. Ik was door een vervelend mailtje beetje van slag en maakte het blijkbaar groter in m’n hoofd. Had het ook niet door. Bij m’n paard wordt ik altijd genadeloos geconfronteerd met het fenomeen ‘spiegelen’. We reden op een pad en daar lag een waterbak op z’n kant. Hij werd opstandig, deed alsof het een tijger was, ging uit z’n dak…. wilde er niet langs… terwijl we toch echt al heel vaak langs die bak waren gereden 🙂 Opeens besefte ik dat hij mij spiegelde in m’n ‘angst’ voor dat vervelende mailtje. Ik zag in dat die persoon de boel omdraaide (zoals letterlijk die waterbak op z’n kant) terwijl de feiten echt anders waren en zeker niet bij mijn gevoel aansloten. Ik berustte er meteen in dat mensen nou eenmaal anders tegen iets aan kunnen kijken en dat deze persoon gewoon helemaal niet bij m’n ‘hooggevoeligheid’ past. Het paard wel!! Na dit inzicht in-a-split-second brieste het paard ontspannen en liep langs de waterbak. Dank je wel Bas dat je je ervaring deelt, zo sta ik er ook weer bij stil. Fijne dag.
Lieve Bas, toen ik deze blog las over lummelen dacht ik meteen aan Peppa Big waar mijn zoontje fan van is ;). Dankjewel om even stil te staan bij dit onderwerp om met een Open mind naar lummelen te kijken. Meestal is lummelen voor mij een rondje lopen. Tegenwoordig verleg ik mijn grenzen en neem ik andere wegen van en naar de winkel gaan. Of laat ik de kinderen de weg naar huis beslissen via de binnenwijk. Zo kwam ik vorig weekend tot drie maal toe de burgemeester tegen (2x live en 1x Online in gesprek). En weet je telkens opnieuw kijk ik er naar uit om te lummelen en dan denk ik soms nog te veel na ipv gewoon te voelen en te doen! Dankbare en gezonde groetjes, Nelle Devynck van het Rode tomaatje die een verfrissende kijk op voeding en patronen geeft.
Mooi Nelle! Dank je wel voor je reactie. Wat je schrijft, is herkenbaar. Zelfs lummelen vergt wat oefening :).