Collectieve retreat. We hoeven nu niet in angst te leven…
De afgelopen week was hectisch. Ook voor ons. We hebben zo goed mogelijk geholpen waar we konden. Met 2 kleine kinderen die thuisonderwijs kregen was het vooral schipperen. De eerste paar dagen waren voor veel mensen onwerkelijk. Onrealistisch misschien wel op sommige vlakken. Deze keer een wat korte blog over het gebruiken van je tijd in deze tijd.
Collectieve retreat
Het land staat stil. Dat kan ons niet ontgaan zijn. De meeste mensen werken en leven vanuit huis. Op de hardwerkende beroepsgroepen na die onze vitale voorzieningen draaiende houden. In deze blog even bewust geen medische voorspellingen, cijfers over Corona of de gezondheidsuitdagingen die het virus met zich meebrengt.
Gedwongen tot rust komen. Even de stekker eruit. Al meer dan 10 jaar doe ik dit 2 keer per jaar. Een weekje retreat voor mezelf. Het doet mij denken aan het moment waar we nu als maatschappij staan.
Roeren in troebel water:
Als je troebel water met rust laat, wordt het vanzelf helder (Lao Tse). Ik kan een glimlach niet onderdrukken bij het zien van de dolfijnen en zwanen in het kraakheldere water van de kanalen in Venetie. Troebel water zakt, het komt tot rust en je kunt door alles heenkijken. Een hele mooie metafoor voor de huidige tijd.
Rust kost óók eerst geld:
ZZP’ers en ondernemers krijgen enorme klappen. Sommigen staan op omvallen. Wij zelf hebben geen events en onze inkomstenstroom uit het bedrijf is dus weggevallen. Dit effect is en kan op geen enkele manier worden onderschat. Toch kan ook hier een mooie parallel getrokken worden met een normale retreat. Een weekje daar kost immers óók geld. Je gaat erheen, hebt reis- en verblijfskosten en werkt een week niet. Althans. Niet werken is een utopie. Er doen zich VEEL nieuwe inzichten voor. Je wordt frisser in je hoofd, gaat vele uitdagingen die je in je bedrijf hebt anders bekijken, tankt weer nieuwe energie en inzichten. Die volle tank neem je weer mee naar de volgende fase.
Alleen de stilte spreekt.
Door bewust stil te staan komen er automatisch allerlei vragen naar boven over wie jij als persoon bent. Wat jouw rol in het grotere geheel is. Hoe een vervuld leven er voor jou uitziet. Wat vind je belangrijk en wat niet? Allerlei vragen die in de drukte van alledag niet kunnen worden beantwoord. Daarvoor is er simpelweg teveel ruis. Door vanuit vertrouwen los te komen van onze dagelijkse realiteit ontstaat ineens de kans om beter te worden. Om zaken anders en efficiënter aan te pakken. Om het grotere geheel waarin we leven serieus te nemen. Je voelt je nietig en klein- het is enorm confronterend om stil te zijn. Zeker de eerste keer. Maar dan toch kom je erachter: Alleen de stilte spreekt. De rest is ruis.
Onder stress leer je de ware mens kennen:
Tijdens angst kunnen we niet van onszelf weglopen. We worden geconfronteerd met onszelf. Vaak op een hele harde en onaangename manier. Onder stress worden positieve karaktereigenschappen van ons als mensen uitvergroot. Dat zien we nu ook overal door het land gebeuren met allerlei schitterende initiatieven: Ouders bellen, boodschappen rondbrengen. De goede kant van die stress is de verbroedering. Het besef dat we het samen moeten doen. Aan de andere kant is er de stress van het overleven. Het irrationeel beslissingen nemen, juist omdat de stress het over heeft genomen. Het meest bekende voorbeeld? De WC rollen.
Angst nodigt uit. Zet aan tot nadenken. Zet ons meteen aan tot actie: Het alom vertrouwde vechten vluchten of freezen. Als dat wegzinkt en tot rust komt, blijft er maar een beeld in mijn gedachten over: De spelende dolfijn in het water van de kraakheldere kanalen in Venetie. Een beeld van hoop, speelsheid en harmonie met de natuur.
Maak gebruik van het moment, want
Een pas op de plaats is een stap vooruit!!!
Harte groet,
Bas & Mirna
Facebook | Instagram | Spotify
We hebben Business en Meaning nu op 6 en 7 juni staan. Wees welkom uiteraard;).
